Street Children and Education

Street children are exposed in living on the cities, working heavy jobs and navigating the streets just to provide the daily needs of the family. They are still young to accomplish these duties. The only thing they have to do is to play and study their homeworks in school. But the only problem is they have to work hard for the money to help their family and themselves for daily needs.

Street children have the rights to a better education in order to achieve a bright future. The factors that serve as hindrance are lack of financial and moral support. There are street children who want to finish their studies and achieve their dream like to become a doctor, a teacher, or a lawyer someday. Recently, the problem of providing better education for the street children is being solve with the help of non-government sectors such as social welfare institutions, religious associations, and foreign volunteers. They provide regular classes and services for the street children for free. This classes composed of academic literacy lessons or basic
education, values education, sports and recreation, free school supplies and expenses, livelihood programs and spiritual lessons in order to attain high literacy and morality. There are persons who also volunteer to help street children or out-of-school youth in other places aside from streets such as graveyards, ruined buildings or dumpsites where some poor people lived in these areas.

Every child has the right to gain quality education without any equivalent of money and expenses. Even the child suffers from poverty, they still have the right to learn and acquire knowledge. The parents should continue to encourage their children to study and develop their potential skills. The government should also give more priority for education of street children or out-of-school youth and continue to improve the system of education and support the non-government sectors in educating the poor. For the non-government sectors, continue the good job of helping the street children through education. Always remember that money and poverty are not hindrances for children to study and acquire knowledge, skills and values in school in order for them to learn and have a better future.

Biyaheng Corregidor

MARCH 13, 2010

Para sa akin, ito ang una sa mga pinakamasayang araw ko ngayong 2010. Masaya kasi nakarating ako sa isang makasaysayang lugar sa Pilipinas: ang Isla ng Corregidor. Matatagpuan ito sa Manila Bay at ito ay may mahalagang papel sa kasaysayan ng ating bansa. Ito ay nagsisilbi bilang "bantay" sa Manila Bay kung mayroon mang mga dayuhan na sasalakay sa ating bansa. Noong panahon ng Hapones, nagsilbi itong lugar kung saan inilipat ang pamahalaang Commonwealth at base ng mga sundalong Amerikano at Pilipino at noong bumagsak ito noong May 6, 1942, ito din ang naging hudyat na ang buong Pilipinas ay nasakop ng mga Hapones. Ngayon, ito ay isang tourist spot na dinarayo ng mga turista mula sa ibang bansa at maging ng mga kapwa nating Pilipino.

Dito sa biyaheng ito unang beses akong nakasakay sa isang sasakyang pandagat, sa isang ferry kung saan ihahatid kami sa Isla ng Corregidor. Marami din akong natutuhan sa biyaheng ito tungkol sa kasaysayan ng ating bansa. Marami rin akong mga lugar na napuntahan na dati ko lang nakikita sa mga libro at napapanood sa telebisyon. Nakarating na ako sa mga lugar na ito ng personal at marami pa akong natutunan sa biyaheng ito. Ito ay masasabi kong biyahe na puno ng saya, aral, at misteryo sa mga lugar na napuntahan namin sa isla.

Balik Tanaw: Ang Aking Pananaw noong Eleksyon 2007

One week after the election may na-receive akong isang text message tungkol sa eleksyon. Isa siyang joke na nakakatawa pero nang-aasar:

HEADLINES: PICHAY pinulot sa KANGKUNGAN

CHAVIT sumaVit SOTTO na-BULAGA

PACQUIAO Knocked-OUT ORETA nag-boom-tarat-tarat

MONTANO na-outSHINE GOMA na-FLAT

AYOS!!!

Ano nga ba ang nangyari pagkatapos ng eleksyon? Siyempre pagkatapos bumoto ng taong-bayan kung sino ang nararapat na mamuno sa bayan at tutugon sa mga problema at pangangailangan ng tao. Siyempre masaya para sa mga nanalo at para sa mga natalo, “mixed emotions eh!”. Balikan nga natin kung ano mga nangyari at isyu before and after the elections.

Di man lang nakasama sa official list. Bago mag-eleksyon, dadaan muna sa isang proseso ng pagpili ng mga nararapat na kandidato (parang screening at auditions). Siyempre hindi naman lahat makakapasok. Mula sa libo-libo, kaunti lang ang makakapasok at yung mga iba naman consider na sila na nuissance candidates o panggulo sa Tagalog. Hindi mawawala sa proseso ang disqualification cases dahil magkapareho ang pangalan at apelyido . Ilan sa mga sinasabi na pang-gulo yung mga nangangarap na payayamanin o babayaran ang utang ng Pilipinas, pagbibigay ng oportunidad ng mga Pinoy ng libre sa ibang bansa, siyempre may mga pa-impress na nakarating na sila ng ibang bansa at yumaman (wala naman sa itsura), yung mga religious type kuno na pauunlarin ang bayan at yung pagpapatupad ng mga tipong liberated na batas sa ating konstitusyon ay plano na magiging legal.

Pangarap kong mag-dancing queen. Halos araw-araw bago mag-eleksyon, halos makabisado ko na ang political ad ni Prospero Pichay. Siya ang nakakuha ng pinakamataas na gastos sa political ads sa mass media. Mahigit milyon o bilyon ang ginastos ni Pichay kasama na ang pechay fan, at si Super Pichay, ang mascot.

PANGARAP KO MAGKAROON NG (what is your wish?)

Pangarap kong tuparin ang iyong pangarap, Prospero Pichay Pro-Pinoy! ITANIM SA SENADO (matutupad kaya ang wish ko?)

Ngunit siyempre, hindi pa rin mawawala ang mga balimbing tuwing eleksyon. Siyempre sina Sotto, Angara at Oreta lumipat from opposition to administration at si John Henry Osmena from opposition to administration balik na naman uli sa oposisyon. Umagaw talaga ng atensyon sa akin ang political ad ni Tessie Oreta kung saan humingi siya ng sorry tungkol sa Dancing Queen Issue.

TESSIE TAPATAN TAYO… BAKIT KA NAGDANCING QUEEN?

Malaki kasi pagkakamali ung nagawa ko. Nasaktan ko kayo. Nadala lang naman ako ng mga nararamdaman ko. Gusto ko humingi ng tawad kasi sa mga pagkakamali doon tayo natuto (umiiyak-iyak pa)

Ayun, kaso hindi pa rin siya pinaniwalaan dahil umiiyak daw siya ng walang luha (sabi!), bumalimbing siya, at siyempre sino ang maniniwala dahil nag-dancing queen siya. I think may talent si Tessie kc magaling siya sumayaw at umarte. Luma na ang mga drama at mga pa-simpatya para makuha ang boto ng masa. HINDI NA YAN EFFECTIVE… naghihirap na nga ang ‘Pinas, puro pa-impress pa!

Sa huli, hindi pa rin nanalo sina Pichay (#16) at Oreta (#23). Nagkataon ngayong eleksyon ay ilan sa mga artistang tumakbo (Cesar Montano, Richard Gomez, Victor Wood) ay hindi pinalad na makapasok kahit isa sa kanila kumpara noong mga nakaraang eleksyon na may isa o dalawang artista ang pasok sa 12. Kahit ang People’s Champ na si Manny Pacquiao ay talo din laban kay Darlene Custodio bilang kongresista sa GenSan.

Ranking ko out of 37. Maganda pa rin ang resulta ng eleksyon. Siyempre kung sino pa rin ang mga kilala sila pa rin ang nasa taas at siyempre kung sino ang hindi pamilyar, ay sorry. Mas marami ang pasok mula sa oposisyon dahil idol ng kabataan si Chiz, may kamay na bakal si Ping, sipag at tiyaga si Villar, at #1 sa public service si Loren.

Ang ibang gimik naman ay tulad ng pangarap ko (Pichay), malangsang isda (Coseteng), dancing queen (Tessie), “Opo Tatay” (Pimentel), Tol (Defensor), pamimigay ng pera sa isang baryo sa Mindanao (Singson) at Boom Tarat-tarat (Zubiri). Madali sila mapansin hindi katulad ng iba. Gaya ng partidong Ang Kapatiran, (Dr.Martin Bautista, Zosimo Paredes at Adrian Sison), hindi sila household names pero matalino at may potential sila as future leaders bcoz may natapos sila at maganda ang plataporma. Eh ang KBL muzta naman? Magaling ang iba (Lozano, Chavez at Orpilla) kaso sabi nga ni Victor Wood “Daanin natin sa kantahan”. Ay kaya sila siguro nasa dulo dahil ilan sa mga kasapi ay mga Marcos loyalist pero palaban at may paninindigan sila. Halos kalahati lang ang nakapasok sa mga top spenders sa top 12 ayon sa survey ng “Pera’t Pulitika”.

Congrats sa mga nagwagi… Sa mahigit 36 na tumakbo para sa senador, 7 ang nakapasok mula sa oposisyon, 3 mula sa administrasyon at 2 mula sa independent parties. Ngunit paano na si Antonio Trillanes III. Nanalo siya pero kumplikado eh. Gagawa siya ng batas habang nakakulong dahil hindi pa natatapos ang kaso niya dahil sa Oakwood Mutiny. Para may suspense, naglaban sina Migz Zubiri (TU) at Koko Pimentel (GO) para sa 12th spot. Panalo pa rin si Zubiri kahit hindi pa nabuksan ang iba pang results sa ibang parte ng Pilipinas. Noong nakumpleto na ang dose, si Villar ang naging Senate President at sinasabi daw na bumalimbing sina Escudero, Cayetano (nakakuha ng Blue Ribbon Committee) at Villar. Congrats din pala sa bagong governor ng Pampanga, si Ed Panlilio, isang pari, Gov. Grace Padaca 4 d second time, at sa lahat ng winners, congrats!!!

Di lahat ng success ay happy. Nakakalungkot isipin na pagkatapos ng eleksyon ay nauuwi sa problema. Mula sa pinaka-maliit na bagay kung saan paano lilinisin yung mga kalat tulad ng posters, tarpaulins, banners, at iba pang gimik na ginamit sa kampanya iiwan na lamang ito at hindi na lamang lilinisin. Hindi rin nawawala na may kumikita sa bilangan… I mean, nagkakabayaran na para sa dagdag-bawas para tumaas ang boto. Minsan, may mga reaksyon din ang mga natatalo at nanalo sa halalan. Meron nga sinasabi “no regrets” pero mayroong deep inside na sama ng loob or sincere talaga siya na sinabi yun. Pwede din na maging friends na lang ang magkalaban o maari minsan na may nagsasampa ng kaso dahil minsan may dayaan na nangyayari. Mas masaklap kung may nagbubuwis ng buhay dahil sa kasakiman para makuha ang kapangyarihang mamuno at hindi matanggap ang pagkatalo. Pero sana ang tanging hiling ko at ng bawat isa ay isang mapayapa at maayos na eleksyon.

Alam ko tapos na ang eleksyon, bakit ko ba ito naisulat. Naisulat ko ito dahil una hindi sa gusto kong mapansin kundi I want to convey my insights and opinions about the previous elections based on my idea and what the other people have said. Pangalawa dahil sa gusto kong sabihin na congrats at gumawa ng mga magagandang plano at proyekto ang mga winners at sa mga losers, accept it and try again next time. At most of all, para sa mga botanteng Pinoy, pansinin nyo naman ang progress ng inyong bayan dahil sa mga mabuting gawain ng mga namumuno sa atin at kung may hindi kayo nakikitang pagbabago at hindi kanais-nais, eh kayo na po ang bahala magsabi at umaksyon. Ang mahalaga ang kinabukasan ng bawat isa at nang buong bansa.

Yun lang po at maraming salamat!

- jonathan =D

A Nostalgic Journey with the Songs of Jose Mari Chan

"Beautiful Girl" It is the first song that I heard from Jose Mari Chan, a Filipino-Chinese singer and songwriter who popularized OPM hits from the late 60's and 90's. I heard this song since when I was eight or nine years old. Growing up with love songs and acoustic hits during high school and college days I also recognize some of his songs like "Refrain", "Constant Change", "Can We Just Stop and Talk Awhile" (revived by Gary V. and Kyla) and "Please Be Careful With My Heart" (with Regine Velasquez).

Now, I am 20 years old, I appreciate once again the songs of this great balladeer through Christian Bautista's album entitled "Romance Revisited: The Love Songs of Jose Mari Chan." Some of the hits from this album which can be heard in the air waves including "Tell Me Your Name" and "Beautiful Girl" which revived by Christian Bautista. I learned more about this great singer-songwriter. He become famous as a singer in the late 1960's and 1970's with his classical ballads including "Deep in my Heart", "Refrain",and "Afterglow". He is also a great singer-songwriter with his smooth voice, meaningful lyrics, and romantic ballads. I appreciate Jose Mari Chan for the songs he wrote and popularized that is why I consider him as one of the original Filipino composers who enrich the history of Pinoy Music.

First Time sa Pilipinas Game KNB

NAG-TEXT AKO AT NAGHINTAY. Dalawang buwan matapos ang birthday ko, nag-text ako para makasali sa isang game show (18 y/o na kc ako yun ang minimum age limit for gameshows). Mahigit tatlong buwan akong naghintay at mahigit 20 beses akong nag-text para lang makasali. Hanggang isang araw, may natanggap akong text message na naka-schedule ako para sa screening at exams kinabukasan. Okay lang na naghintay ako at least di naapektuhan yung studies ko.

FIRST TIME SA SCREENING. Isang araw matapos matanggap ang text message(November 30, 2007), kasama ang aking nanay [dahil hindi ko alam kung paano bumiyahe papunta Metro Manila mula Cavite] nakarating kami sa Center Road ng ABS-CBN 2. Pumila na ako at maghihintay na lang si Mama sa pinaka-malapit na kainan o tambayan. Mahigit 400 yata ang nakapila noong araw na yun mula sa ibat-ibang lugar, ibat-ibang estado sa buhay at edad, may mga baguhan na tulad ko at mga experienced players sa past game shows na sinalihan nila, at ang bawat isa ay may dahilan o rason ng pagsali nila. Pagkatapos ay pinapasok na kami at dahil sa tagal ng pila, nakipagkuwentuhan muna ako sa mga tao na malapit o kasunod ko sa pila. Pagkatapos ng mahabang pila, nagsimula na ang first exam. 10 items, more on general info, ang passing score is 8 out of 10. Nang matapos ang exam at after siguro wala pang 10 minutes, ito na ang results [nakakakaba at nanlamig na ang kamay ko]... Natagalan bago tawagin ang pangalan ko bilang pasok sa LEVEL 2 ng screening. Noong 2nd level, interview tapos exam ulit. Pagkatapos ng screening, sinabi na makaka-receive kami ng text message mula sa staff kung kelan kami maglalaro.

NARANASAN KO ANG FIRST TIME. Linggo, dalawang araw bago ang game namin, nag-text na ang staff na maglalaro ako sa Tuesday. Yes!!! Excited ako na medyo kinakabahan, ganyan talaga pag first time. Martes, ayun na ang actual day ng game ko... December 11, 2007, 11:00 am nakarating kami sa Center Road kasama ang Mama ko at hihintayin na lang niya ako sa labas (bawal kasi ang may companions sa loob ng studio)

Ala-una ng hapon, nagkita-kita lahat ng finalists na maglalaban nung araw na 'yun (20 studio finalists na sumali via text messaging, divided into 2 groups).Ako ang pinakabata sa aming 20. Pumunta na kami ng dressing room at matagal kami naghintay. Okay lang kasi marami kaming oras para makipagkuwentuhan sa mga kasama ko, kumain, at nagkaroon pa kami ng orientation kung paano mag-swipe at sumayaw ng Papaya at Bang-Bang (di ko lam ung title). Masaya naman at pinanuod din namin yung game ng ibang ka-batch namin. 3rd batch kaming maglalaro (1st yung players ng La Salle Green Archers and 2nd yung first set of studio players on that day).

Ginabi na kami at 9:30 kami nag-start. Ito na ang actual game namin, nagsimula na ang elimination ng Top 10. Nag-swipe ako sa ibang categories dahil alam ko ang sagot pero mas mabilis ang mga co-finalists ko. At nung nakumpleto ang magic 5, congrats!!! Umuwi na ang iba kong co-finalists at ako ang naiwan sa amin para manuod ng Atras Abante Round LIVE. At yung sumunod naman, pinanuod din namin yung Challenge Round kasama naman yung mga 3 nakapasok sa Atras Abante Round. At nagkataon, congrats sa amin pala nanggaling ang magiging defending champion for next year. Before that,matapos ang Atras Abante Round, si Chairman Edu Manzano, nilapitan ako at sinabi "Sayang Jonathan hindi ka nakapasok you're so smart pa naman basta next time relax" (hndi ko na mtandaan kung ito ba talaga ang sabi basta lumapit cia sa akin eh!)

DI KO NAPANUOD ANG EPISODE NAMIN. Hindi ko nga nakita mukha ko sa T.V. dahil may klase kami at napanuod yun ng family ko, mga kapitbahay,other schoolmates na nakakilala sa akin, mga co-finalists na nakapanuod ng episode namin, instructors at mga friends at classmates na vacant nung time na yun. Sabi ng tatay ko "Bumababa at yumuyuko pa ako kaya nauunahan, sabi ng friend ko, mabagal at sabi naman ni Sir Joey at ng audience na malapit sa puwesto ko, lumalagpas ako sa cursor" Tama naman sila and totoo yun... Waaahhh!!!

HINDI AKO UMUWI NG LUHAAN. Sa pagsali ko sa GKNB, nagkataon na naging masayang-masaya ako at muntik nang umiyak dahil nasa isip ko na aalaskahin ako ng ibang tao. Kabaligtaran ng inaakala ko, sabi ng mga classmates, friends at family ko, they were proud of me and they appreciate me so much and I am still lucky that from almost thousands who try to send their text messages, hundreds who make it on the screening, and appreciate that I am the youngest finalist in our batch and still thankful that I am lucky to make it on the top 10 is a best experience. Kahit P1000 lang napanalunan ko, nanlibre pa rin ako (kaso hindi lahat nalibre ko), binigay ang pera sa Mama ko na naghintay ng matagal, at bumili ng flash disk for my studies... Masaya pa rin kasi mas mahalaga naman ang karanasan sa isang bagay na ninais mo.

Una sa lahat, maraming salamat sa family at kamag-anak ko, friends, instructors, mga kapitbahay... Sa mga co-finalists ko from screening sina Ate Myla, Ate Mayet at Myko (good luck po sa mga plans or what have you doing now)... Sa mga hi and hellos at good luck at sa mga co-finalists lalo na sa mga naka-kuwentuhan ko for almost 8 hrs. kina Nano, Kuya Dodie, Joseph, Ate Shawee (esp. mga photos thank you talaga), Gel, Karla, Kristine, Ashel, Jay, and Joan (later became our defending champion!!!) Thank you for the time and mami-miss ko ang one day bonding... Kay Sir Edu Manzano sa advice nia, Sir Joey from screening to the actual game who guide us, Sir Mel Feliciano sa mga biro... Most of all kay God, thank you talaga sa guidance, luck and great blessing this year eto na talaga yung happiest moment ko as of now. Marami pa sana akong babatiin, masasabi ko sa inyong lahat ay THANK YOU!!! I APPRECIATE IT !

- jonathan =D -

A Chat with Wanlu: The Ventriloquist Hall of Famer in Talentadong Pinoy

WEDNESDAY, JANUARY 5, 2010, 8:00 - 9:00 PM

I experienced an unexpected chat in facebook with Wanlu, the famous puppeteer and Hall of Famer in Talentadong Pinoy. First, I said to him that he and his puppets are great in terms of entertainment. He responded by saying “thanks :)” It followed by asking him a question about the importance of humility as a secret of success and he replied that it is important but he asked me a question “what is humility?” and when I replied he said that he was only joking and he knew the meaning of it but the most important thing in success is putting God in all the things we do and being humble comes from the heart not in appearance. Suddenly, I shared my experience on the wrong impression that I am boastful (I’m just only sharing my knowledge and experience on my success) and the dream of becoming a successful gameshow contestant at my young age. Then he said that “God knows that I am not boastful and he will keep an eye for me on Who Wants to be a Millionaire.”

I learned a lot of things on this experience such as put God in our hearts and in everything we do and humility is important in different aspects of life. Thanks for this wonderful experience

- jonathan =D -

E-MO (Email Mo) The Good Night Show - QTV 11

Thursday, August 14, 2008, 11:15 pm

habang nanunuod ako ng “The Good Night Show with Jojo A.” on QTV, natatawa ako sa opening monologue at corny jokes ni Jojo A. pero astig. pagkatapos ng monologue at 2-minute commercial break, babasahin na ang mga email ng mga manunuod sa “E-MO (Email MO)”

unang nabasa ung email ko kasama nia si Bahjo (ung co-host nia minsan) at natuwa ako dahil nabasa nia ung email ko one month after ko ito na-send. nakakatuwa at masaya kasi nanunuod lang ako dati ng show nia tpos nabasa na ung email ko bilang reaksyon sa programa niang nakakatuwa. kasabay noon, hindi ko inaasahan na babasahin ang email ko at hindi pa ako sinasabihan na babasahin ito sa show noong araw na iyon.

pagkatapos basahin sumunod yung 3 pa at natapos ito sa paggusot sabay tapon ng aming papel na kung saan nakalagay ung mga mensahe namin. pero malaking bagay na rin yun. ang saya tlga at malaking karangalan na yun.

watch out for my second email send to the show! Please prefer to Comments for the full email. Thanks =D